Ron Jans: ‘Ik vind nog steeds dat we de kwaliteiten hebben om in het linkerrijtje te spelen’

Ron Jans hoopte na de teleurstellende competitiestart dat het herstel zich snel zou inzetten. Af en toe leek het ook die kant op te gaan. Maar het echte herstel diende zich nog niet aan. Zo staat FC Groningen halverwege de competitie op een positie waar Ron Jans zijn laatste seizoen bij de FC niet mee hoopt af te sluiten. Want dat was de afgelopen maanden misschien wel het grootste nieuws: het aangekondigde afscheid van Jans.

We hebben met Ron Jans afgesproken bij Café De Drentsche AA, inderdaad liggend aan de Drentse Aa, op loopafstand van zijn huis in Schipborg. Het is niet voor niets dat we elkaar hier treffen. Want sinds Jans in november bekend maakte dat dit zijn laatste seizoen is bij FC Groningen, is dit misschien wel dé plek om daar even bij stil te staan. “We wonen hier al twintig jaar,” vertelt Jans. “Het is een dorp waar iedereen elkaar kent. Al is het wel zo dat ik veel minder sociale contacten heb sinds ik trainer ben van FC Groningen. Maar dit is wel mijn omgeving, al zal ik hier waarschijnlijk dus niet blijven wonen.”

Op tafel gooien

We staan op de brug boven de Drentse Aa als Jans vertelt over het moment dat hij besloot dat dit zijn laatste jaar is bij de FC. “Het was in oktober, op een maandag. De jongens waren allen thuis en toen besloot ik het op tafel te gooien. Ik vroeg iedereen wat ze ervan zouden vinden als ik zou stoppen. Toen was het voor mij duidelijk en heb ik de knoop doorgehakt.” Daarna was het wachten op de besprekingen met Hans Nijland en Henk Veldmate. “Ik moest het nog een tijdje voor me houden. Dat was best lastig want het liefst gooi ik het er meteen uit. Ik vond het wel leuk dat volgens mij niemand iets heeft gemerkt.”

‘Als mens heb ik mij ontwikkeld en wil ik mij verder ontwikkelen’

“Vlak voor het gesprek met Nijland en Veldmate vroeg ik me wel af: ‘zou ik nog gaan twijfelen?’ Maar het gevoel bleef hetzelfde. Ja, natuurlijk doet het me wel wat. FC Groningen is echt mijn club. Nog meer dan FC Zwolle waar ik toch ben begonnen met voetballen. Maar als mens heb ik mij ontwikkeld en wil ik mij verder ontwikkelen. Dus verstandelijk gezien is dit een beslissing die mij toont zoals ik in het leven sta: ‘gooi jezelf maar weer in het diepe en redt je maar.’ Soms gaat dat ook wel eens mis maar dat is niet erg. Gelukkig ben ik in de omstandigheid dat ik die keuze kan maken.”

Mooiste scenario

Onder het bewind van Jans wist FC Groningen in 2006 en 2007 Europees voetbal te halen. Dat lijkt halverwege dit seizoen ver weg. Toch ziet Jans nog genoeg mogelijkheden voor een mooi afscheid. “Dat is natuurlijk het mooiste scenario: dat we slecht zijn begonnen en het seizoen mooi eindigen. Mensen onthouden toch altijd meer van de tweede dan van de eerste helft. Wat dat betreft is er nog veel ruimte voor ons.”

Maar dan zullen de prestaties wel moeten verbeteren. Want niemand had vooraf verwacht dat FC Groningen na zeventien duels met zeventien punten op een twaalfde plaats zou staan. “Ik vind nog steeds dat we de kwaliteiten hebben om in het linkerrijtje te spelen,” vindt Jans. “Er zijn momenten in wedstrijden geweest dat het er heel aardig uitzag. Dat heeft echter nog te weinig opgeleverd. We kregen wel een paar keer het gevoel dat het herstel zich had ingezet, maar uiteindelijk zette zich dat niet door.”

‘We hebben een paar jongens nodig die de boel op sleeptouw kunnen nemen als het wat tegenzit’

Jans probeert te verklaren waar dat aan ligt. “Bij tegenslag zijn we nog niet sterk genoeg gebleken. We hebben een paar jongens nodig die de boel op sleeptouw kunnen nemen als het wat tegenzit. En daarin zijn we tekort geschoten. En door blessures en schorsingen werden we soms gedwongen om weer naar nieuwe dingen te zoeken. Maar dat heeft ook z’n bekoringen. Want hoe erg en vervelend de zware knieblessure van Sepp De Roover ook is, Tom Hiariej heeft daardoor wel weer een kans gekregen. Want we vonden al dat Tom te weinig speelde om door te kunnen ontwikkelen. En zo zijn we ook blij met de ontwikkeling van Leandro Bacuna.”

Tegenslag

Jans noemde al de blessures die zijn selectie regelmatig teisteren. Maar daar wil hij zich niet achter verschuilen. “We moeten niet over onszelf afroepen dat we alleen maar pech hebben. Nee, ik zoek liever naar oplossingen. Kijk, vorig seizoen wonnen we veel uitwedstrijden met 1-0. Soms gelukkig en niet altijd met goed voetbal, maar we hielden wel de nul. Nu maken we vaak ergens een fout of meerdere fouten en lopen we achter de resultaten aan. Bij tegenslag weten we niet altijd het juiste antwoord te vinden en verliezen we de wedstrijd.”

Jans noemt een aantal wedstrijden waarin FC Groningen wel degelijk goed voetbal liet zien, maar waar het resultaat uiteindelijk teleurstellend was. “We begonnen heel goed tegen Willem II, tegen ADO waren we de eerste helft beter en ook tegen Feijenoord speelden we een heel goede eerste helft. Maar na een tegendoelpunt vallen we ineens ver terug. Dat is iets wat moet verbeteren. Zo’n tegengoal brengt een soort van schokeffect teweeg waardoor we ineens minder kort gaan dekken of met minder overtuiging de duels ingaan. Maar vooral in balbezit durven we minder te voetballen. En juist in zo’n fase vallen doelpunten en worden wedstrijden beslist.”’

‘We hebben nog genoeg te winnen dit seizoen’

“Natuurlijk werken we eraan. Maar dat is lastig om op te trainen want het is iets mentaals. Dat soort dingen zijn moeilijk na te bootsen op de training. Waar ik me aan vasthoud is dat in de voetballerij in één moment alles anders kan zijn. We hebben wat dat betreft nog genoeg te winnen dit seizoen. Wat ik leuk vind is dat we tegen Feijenoord in de eerste helft domineren, vooruit voetballen en druk zetten op de bal. Zo willen we graag voetballen. Maar dan wel 90 minuten en niet 45.”

Een geweldige tijd

Jans is nog altijd positief over het mooi afsluiten van zijn laatste seizoen bij FC Groningen. “Als we alsnog de playoffs halen, dan zijn de meeste mensen hartstikke tevreden.” Is Jans al bezig met de periode na FC Groningen? “Dat is nog ongewis en hartstikke spannend. Ik denk wel eens: ’waar kom ik terecht?’ Ik moet zeggen dat me dat een lekker gevoel geeft. En dat is een steun in de rug want de resultaten geven mij nog geen lekker gevoel. Gelukkig geeft iedereen binnen en rond de club -de spelers, het personeel, het publiek, de pers- mij nog wel steeds een goed gevoel. Alleen daarom hoop ik dat het alsnog een mooi seizoen wordt. En zo niet, dan blijft FC Groningen voor mij een geweldige tijd. Dat kan echt niet meer kapot.”

Matt Bauscher, basketballer van GasTerra Flames: ‘Voor ons juicht niemand als wij een schot missen’

Zoals veel spelers van FC Groningen regelmatig wedstrijden van GasTerra Flames bezoeken, zo zitten er ook vaak basketballers van de Flames op de tribune van Euroborg. Spelverdeler Matt Bauscher zag tegen FC Utrecht voor het eerst van zijn leven een voetbalwedstrijd en was meteen verkocht. Reden voor het FC Groningen Journaal om de Amerikaan in Groningse dienst uit te nodigen voor de thuiswedstrijd tegen NEC.

Het is half twee, een uur voor het begin van de wedstrijd, als een Volkswagen met het logo van GasTerra Flames naast het stadion parkeert. De auto oogt niet groot maar weet wel drie Amerikaanse basketballers te herbergen. Matt Bauscher is de eerste die uitstapt. “Ik heb twee teamgenoten meegenomen: Matt en Matt,” roept hij lachend. Worden we meteen in de maling genomen? Nee, want Matt 2 is Matthew Otten, net als Bauscher spelverdeler. En de derde Matt is de pas aangetrokken Matt Haryazs. Aan hem is met zijn 2.10 meter duidelijk te zien dat we hier niet met voetballers te maken hebben.

Martiniplaza

Bauscher heeft zin in de wedstrijd die komen gaat. Het duel tussen FC Groningen en FC Utrecht maakte eerder zo’n indruk dat het voetbalspelletje er direct een nieuwe liefhebber bij kreeg. “Voordat ik naar Nederland kwam, wist ik niet veel van de sport,” vertelt Bauscher. Maar als je in Europa woont, dan ga je het vanzelf leuk te vinden.” Dat overkwam Bauscher dus tijdens de wedstrijd tegen Utrecht. “Het was geweldig. Alleen de uitslag, 0-0, was jammer. We hoopten op een doelpunt maar die kregen we helaas niet te zien. De fans zijn super. Het is mooi om daar tussen te zitten. Ze zorgen voor een fantastische sfeer. Het lijkt wel wat op onze wedstrijden in Martiniplaza, maar dan in de buitenlucht.”

‘Als FC Groningen maar gaat winnen, dan zijn wij gelukkig’

Bauscher en zijn twee ‘teammates’ zien op het plein voor de hoofdingang van Euroborg plotseling een kraam waar hot-dogs te krijgen zijn en kunnen het als rasechte Amerikanen natuurlijk niet laten om er één te bstellen. De mensen die bij de kraam staan kijken wat verbaast en vragen zich af wie deze drie Engels sprekende lange mannen zijn. Bauscher is dus nog niet zo bekend in Groningen. Maar dat maakt hem niet uit. Hij is hier vanmiddag alleen maar om naar voetballen te kijken. “We gaan winnen,” klinkt het al als een echte FC fan. “Dat is het belangrijkste. Als FC Groningen maar gaat winnen, dan zijn wij gelukkig.”

De hot-dogs ondertussen naar binnen werkend, vertelt Bauscher over de verbazing dat zich de vorige wedstrijd een paar keer meester van hem maakte. “De score gaat heel anders. In basketbal gaat de score op en neer, kan het verschil groot maar ook zo weer klein zijn. Maar als je met voetbal drie of vier doelpunten voorstaat, dan heb je de wedstrijd ‘pretty much in the bag.’ En met de klok tellen wij naar beneden, met voetbal gaat de tijd juist de andere kant op. Daar moet ik wel aan wennen.”

Gekkenhuis

Bauscher, Otten en Haryazs zijn vanaf het begin geboeid door het spel dat FC Groningen en NEC op de mat leggen. Overduidelijk is dat de heren partij hebben gekozen voor hun Groninger sportcollega’s. “Ik weet niet veel van voetbal maar ik denk wel dat ‘wij’ de betere ploeg zijn,” zegt Haryazs over de spelverhoudingen. Hij geniet. “De fans uit Groningen zijn heel bijzonder. Ze helpen het team echt vooruit.” Het is dan ook FC Groningen dat via Tim Matavz snel op voorsprong komt. Vooal Bauscher is blij want hij ziet voor het eerst ‘live’ een doelpunt. “Geweldig,” roept hij enthousiast. “Wat een gekkenhuis.”

‘Opvallend is vooral dat iedereen juicht als er een kans wordt gemist’

Bauscher is net als Haryazs onder de indruk van het publiek. “We schreeuwen de longen uit ons lijf. We proberen FC Groningen te steunen maar we hebben geen idee wat de fans roepen. Het lijkt een beetje op ‘go home’ maar we begrijpen er niet veel van. Haha, ik kan ook niet hard fluiten, daar moet ik nog hard aan werken.” Otten zit voor de derde keer dit seizoen in Euroborg maar ook hij verbaast zich nog steeds over de voetbalfans. “Het is mooi om te zien hoe de mensen hier tekeer gaan bij elke actie. Ik heb zoiets nog nooit eerder gezien.” Bauscher: “Opvallend is vooral dat iedereen juicht als er een kans wordt gemist. Voor ons juicht niemand als wij een schot missen.”

Wennen

De basketballers blijken naarmate de wedstrijd vordert steeds meer kijk op het spelletje te kijken. Als Tom Hiariej een gele kaart krijgt is de reactie van Bauscher overduidelijk. “Man, die Nederlandse scheidsrechters!” En ook de gemakkelijk vallende Lorenzo Davids van NEC krijgt een sneer van de Amerikaan. “Hij acteert alleen maar. Hij irriteert me mateloos.” Uiteindelijk eindigt het duel in een gelijkspel, net als tegen FC Utrecht. Maar met het verschil dat er dit keer wel is gescoord. “Ik ben nog nooit naar een wedstrijd geweest die eindigde in een gelijkspel. Dat is nog steeds wennen. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je met een gelijkspel tevreden kunt zijn.”

Bauscher meets Hiariej en Luciano
Na afloop van FC Groningen-NEC nemen we Matt Bauscher mee naar de spelerstunnel om kennis te maken met een aantal spelers van de FC. De eerste die we tegen het lijf lopen is Tom Hiariej. “Ik weet dat Tom een verdediger is die aan de rechterkant speelt,” reageert Bauscher als hij wordt voorgesteld aan Hairiej. “Ja, ik begin jullie een beetje te leren kennen. Je speelde goed tegen NEC. Ik vond het in elk geval heel boeiend.” Hiariej kent op zijn beurt Bauscher misschien nog wel beter want Hiariej zit bijna elke thuiswedstrijd van de Flames achter één van de baskets. “Matt is een goede speler. Volgens mij is zijn driepunter zijn grote kwaliteit. Wat zo leuk is aan basketbal? Er is altijd actie. Voetbal heeft rustmomenten maar bij basketbal gebeurt altijd wel wat.”
Even later komt Luciano voorbij lopen. “Hij kan enorm hoog springen,” weet Bauscher. Luciano lacht. “Ik ben heel licht dus daarom kom ik gemakkelijk van de grond. En ik ben best klein dus daarom moet ik het wel van mijn sprongkracht hebben.” Luciano vraag aan Bauscher hoe het hem bevalt in Groningen. “Uitstekend,” antwoord hij. “Groningen is een enorm leuke stad. Jij komt toch uit Brazilië? In Brazilië hebben ze hele mooie vrouwen, echt ‘amazing’.” “Ben je single?,” vraagt Luciano op zijn beurt. “Dan help ik je zo aan een vriendin, haha.” Heeft Luciano trouwens iets met basketbal? “Ik vind basketbal erg leuk. Het is een heel technische sport en er wordt gevochten om elk punt. De volgende thuiswedstrijd zit ik ook zeker weer in Martiniplaza.”

Met dank aan www.henkeggens.nl voor de foto's :)